"Den Haag bezit een Damesleesmuseum. Het bestaat al meer dan 100 jaar. Het is gevestigd aan het deftige Nassauplein. Een typisch Haags herenhuis met kamers, die tot de nok toe gevuld zijn met (vaak dubbele rijen) boeken. De boeken zijn gerangschikt naar jaar van verschijnen en elke maand komen er ongeveer 20 nieuwe bij. Die worden door het zgn. leescomité gekeurd. Er is veel Frans te vinden, een iets kleinere collectie Duits maar de laatste jaren zijn de nieuwe aankopen vnl. Nederlands en Engels. Er is een gezellige zitkamer met een leestafel vol internationale tijdschriften en weekbladen. Het geheel wordt gedreven door vrijwilligsters, die boeken keuren, repareren, functies vervullen in het bestuur of af en toe een middag optreden als gastvrouw en voor de administratie van uitgeleende boeken in ouderwetse kaartenbakken. De computer is bezig haar intrede te doen maar dat kost nogal wat tijd in verband met het grote boekenbezit. Ook het schoonmaken van de kasten is in handen van de lezeressen. Een perpetuum mobile van telkens een paar jaar. Men gebruikt daartoe strijkplanken (een aanrader: boekenplank legen op strijkplank, boekenplank soppen, drogen, boeken stofzuigen, inruimen, klaar). Er is een milde ballotage voor nieuwe leden. Men vindt er geen wetenschap en dus ook geen theologie .Het is bepaald geen corvee om er als gastvrouw dienst te doen. Er wordt veel over boeken gepraat , men doet er ideeën op en als het niet al te druk is kan men zich vast in het een of ander verdiepen. Ik moet bekennen dat ik bijna altijd even begin met ‘Vorsten’, besmuikt, zoals men Story leest bij de kapper."
(herkomst van deze illustratie is mij onbekend)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten